ABN*AMRO, the movie

Scenarioschrijvers, meldt u!!!!

Ingrediënten te over voor een spannende film vol complottheorieën. Er is weinig fantasie voor nodig. Alles wordt u en ons dagelijks in de media op een bordje als kant-en klare hap voorgeschoteld.

Hoofdrolspeler is natuurlijk Rijkman Groenink, die in een beginscène wordt voorgesteld als de succesvolste ondernemer van 2006, na de moeizame maffia-achtige overname van Antonveneta.
Dan is daar de luis in de pels - aandeelhouder TCI - die het aandeel ABN-AMRO wil zien stijgen en het vuur aan de schenen van de onaantastbare bank legt. Het mag een overname kosten.
ABN-AMRO komt - tot veler schrik - te koop.
Het Engelse Barclays springt erop, achtervolgd door het Trio Royal Bank of Scotland, Fortis en Santander. Die laatste combinatie ziet Groenink niet zitten en steekt dat niet onder stoelen of banken. Dat gaat banen kosten en de bank zal worden versplinterd.
RBS is alleen geïnteresseerd in het exclusieve LaSalle (Chicago), Santander in de Zuid- Europese/Amerikaanse tak en Fortis in de Nederlandse en Noord-Europese hap.
ABN-AMRO'ers vinden dat maar niks: een spaarbank-verzekeringcombinatie die de grootste (pure) BANK van Nederland overneemt. Potdorie: hoe lang is het geleden dat de Bank op het punt stond de Generale over te nemen?!
De thuissituatie van een bankwerker wordt in beeld gebracht.
"Om de kosten laag te houden, bieden wij onze diensten gratis aan als direct betrokkenen. We zitten hier thuis tenslotte ook met spanning de ontwikkelingen te volgen.
Mijn man is bereid de rol van zowel uitzendkracht als regiodirecteur te spelen. Met mij kunt u alle kanten op als vrouw van......"

Het bod van Barclays van 67 miljard wordt geaccepteerd en Groenink weet LaSalle stilletjes aan Bank of America te slijten voor een vriendenprijsje. Iets te zelfverzekerd wordt de deal gevierd.

Dan blijkt er nóg een luis te zijn, of misschien een vlo. De VEB met de opportunistische voorzitter P.P. de Vries liggen dwars en weten er op de aandeelhoudersvergadering een motie van wantrouwen door te krijgen. De rechter moet beslissen en geeft de VEB gelijk.
A la Beau van Ervens Dorens: "Is er een deal?" "Nee er is geen deal..........met Barclays".
P.P is in een hoerastemming, voelt zich DE grote overwinnaar en is niet meer van het scherm af te slaan. Zeer smakeloos is zijn aanwezigheid in een amusementprogramma.

De onrust bij ABN-AMRO slaat nu echt toe. Groenink wordt van alle kanten geadviseerd af te treden, maar houdt zijn arrogante hoofd koel.
Hij blijft en verhuist zijn thuis naar de bovenste verdieping van - wat ik het "koffiezetapparaat” noem - in Buitenveldert. Vrouw en kinderen trekken daar bij hem in. Hij krijgt de hele wereld over zich heen en besluit voor zijn toekomstige commissariaat bij Shell te bedanken.

Bank of America dreigt met een onmetelijke claim als zij LaSalle niet krijgt. Barclays houdt zich gedeisd. De Britse bank heeft al problemen genoeg met haar eigen aandeelhouders. Het ongewenste Trio steekt haar hoofd weer om de deur en gaat ook bij haar achterban te rade.

Geheel onverwacht is daar ineens beurswaakhond AFM die een onderzoek start naar activiteiten van de VEB. De Autoriteit Financiële Markten wil dat de Vereniging van Effectenbezitters (VEB) volledige rekenschap aflegt over haar betrokkenheid bij de overnamestrijd rond ABN-AMRO. De AFM wil onder meer inzage in rekeningnummers van de betrokken VEB-medewerkers en een overzicht van alle contacten die zij tijdens de biedingsstrijd hebben gehad.
Een (tijdelijke) streep door de (bank)rekening van egotripper de Vries.
Ook zijn huiselijke situatie wordt in beeld gebracht. De stakker blijkt thuis minder macho dan in de media en maakt - tot ontevredenheid van zijn partner - weinig klaar.

In de Telegraaf verschijnt een interview met een jachtvriend van Groenink, die de nietsontziende CEO van een empathisch imago tracht te voorzien. Vanuit meerdere deskundige hoeken komt bijval voor een overname van Barclays, gehuld in een kritische verpakking aan het adres van Groenink. O.a. Wellink van de Nederlandsche Bank geeft zijn voorkeur voor de eerste keuze. Het verzet tegen een eventuele overname door het Trio groeit.
Werknemers en klanten van ABN-AMRO krijgen een pepbrief thuisgestuurd. De verwachte exodus blijft uit. Velen incasseren de beurswinst.

Inmiddels is het lang verwachte bod van het (ongewenste) Trio gedaan: 71,1 miljard. Fortis moet voor er – à la Monopoly – iets voor verkopen en maakt er gewoon wat aandelen bij, want er zijn geen contanten.
Barclays lijkt op dit moment, door de teruggelopen beurskoers, het onderspit te moeten delven.
Fortis probeert de stemming te keren door middel van een slijm cq. charmestrategie.

Het lijkt erop dat het een lange film gaat worden. Een alternatief is – zoals the Godfather – het drama op te splitsen in delen.
Wordt vervolgd.
Te verwachten in deel 2: de reactie op het Trio-bod, de claim van de Bank of America, komt Barclays terug in de biedingsstrijd?, de uitkomst van het AFM onderzoek en natuurlijk de thuisfronten.