De zaak "Slet"

Een akkefietje in het fietsenhok van het Rotterdamsch Lyceum anno 1971 tussen Bianca Breedveld en ondergetekende.

Ik: je bent een slettebak. Je naam verraadt dat al. Ze noemen je niet voor niets BB.
Bi: dat pik ik niet, Ellen. Wie zijn ze? Kan ik het helpen dat de jongens mij leuker vinden dan jou?
Ik: jongens vinden jou ook een slettebak, maar zeggen dat niet omdat ze bang zijn dat je het dan niet meer met ze doet.
Bi: wat doet?
Ik: nou.......je weet wel.
Stilte
Bi: nee ik weet niet. Kom eens met bewijzen. Wat doe ik dan met ze?
Ik: nou .......wat slettebakken doen. Je geeft jezelf aan ze.
Bi: ach ach ten Bruggencate......wat een preutsheid. Het meisje met de grootste bek van de klas die nog niet eens weet wat een jongen met haar kan, laat staan wil doen.
Ik: wel waar, maar ik houd de eer aan mijzelf. Het gaat niet om mij maar om jou. Jij bent een slet.
Je hebt je op die klassenavond bij mij thuis laten zoenen door Hans. Mijn vader heeft jullie in de kelder betrapt.
Bianca verschoot van kleur.
Bi: heeft jouw pa ons gezien????
Ik knikte triomfantelijk.
Ik: jullie waren aan het tongen.
Bi: maar daarom ben ik nog geen slettebak.
Ik: je pakt op ieder feestje iedere jongen en je slijpt met ze. Jette vertelde dat ze ook aan je borsten mogen zitten. Dat maakt jou een slet.
Bi: ik laat mij niet door jou beledigen Ellen. Dit zijn vieze leugens. Ik ga ermee naar de rector.
Ik: iedereen vindt jou een slet, maar niemand durft het te zeggen. Dat weet je best. Je gedraagt je heel uitdagend en je kleren zijn ook heel opvallend, beetje hoerig. Je schijnt het ook wel eens met een vrouw gedaan te hebben, de Muynck van Frans.
Ik verwachtte nu een pets of op zijn minst een klodder spuug in mijn gezicht.
Bi: wat gaat dat jou eigenlijk aan ten Bruggencate? Dat zijn mijn zaken.............als dat zo zou zijn.
Maar ik laat mijn geen slet of hoer noemen.
Ik: je verknalt met je eeuwige geflirt de stemming in de klas. Ik spreek nu namens al die anderen. Je overheerst, je intimideert, je pakt leraren in ten koste van je klasgenoten. Nou, en dat kom ik je nu even vertellen.
Bianca draaide zich om en liep terug het gebouw in.

Twee dagen later werden we beiden bij de rector ontboden, die een uitspraak deed in wat inmiddels in de hele school bekend stond als De zaak slet.

Rector: heel vervelend vind ik dit. Ik ben dit ook helemaal niet van jou gewend Ellen. Scheldnamen is wel het laatste wat ik uit jouw mond verwacht.
Bianca, met jou heb ik al uitgebreid gesproken over jouw uiterlijk en je gedrag. Dat lokt inderdaad reacties op en daar moet je ook niet raar van opkijken. Ellens vader heeft bij navraag bevestigd dat je in de kelder van zijn huis in een nogal intieme pose stond met een klasgenoot. Ik druk mij nu netjes uit. Dat vind ik ongepast.
Jullie moeten terug naar de klas dus ik zal kort zijn. Het woord slet of enig andere kwetsende aanduiding richting Bianca is vanaf nu strafbaar.
Ik moest mijn lachen inhouden.
Rector: blijf uit elkanders buurt! Ellen, mocht je in overtreding gaan, dan blijf je één uur na. De tweede keer twee uur, enzovoorts.

We dropen zwijgend af. Op de gang bleef ik enkele meters achter haar aanlopen. Sindsdien vermeden wij elkaar.
Ik heb haar nooit meer slet genoemd, wat niet wegneemt dat ze het wel is gebleven.