Vandaag heb ik mij binnen één uur twee keer op lopen vreten.
Ik moest een vrouw - van in de tachtig - met een rollator, die net als ik een griepprik kwam halen, letterlijk de praktijk van de huisarts intillen.
Onze samenleving vergrijst en er komt wellicht een dag dat ook ik slecht ter been raak. Onze dokter woont in een oud pand in Kralingen. Je moet een trapje op om binnen te komen.
Dan sta je nog maar in de vestibule en moet je nog twee treden nemen om in de hal te komen. Voor de wachtkamer zal je nog eens een hindernis van zes treden moeten overwinnen.
En al die trapjes moeten ook afgelopen worden.
Maar het komt blijkbaar niet in de dokter op om aanpassingen aan te brengen. Wat handgrepen her en der zou geen overbodige luxe zijn.
Doch, er wordt nul komma nul rekening gehouden met hen die slecht ter been zijn. En dus tilden een begeleidster van de mevrouw en ik haar naar binnen en naar buiten.
Toen zat ik in de metro en begon een stelletje scholieren te klieren. Trekken en duwen aan elkaar, slaan met rugzakken, kauwgom uitspugen en dat alles voor de deuren. Dus struikelde er iemand. Er werd gelachen. De jongedame wist nog net op tijd uit de metro te komen.
Ik zocht een ander compartiment op en nestelde mij naast een mevrouw met een rollator.
De griepprik begon te jeuken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten