We reden zo snel we konden de oprijlaan van le Moulin d'Aure af om verder in dezelfde Chateaux & Hotelgids te speuren.
En dus vonden wij een veel leuker, gezelliger en mooier hotel dat ook nog eens dichter bij het prachtige oude centrum van Avignon ligt.
Hotel les Agassins ( zie het fotoalbum ) in Avignon/le Pontet heeft het - gezien de weinige gasten - in deze periode ook wat moeilijker.
De keuken is uitstekend, doch de kaart is uiterst beperkt - zo niet karig.
Ook onze wijnkeuze - de rosé uit de regio - was niet voorradig. Dat is vreemd. Als sommelier zou ik bij schaarste de leverancier op tijd bellen - zeker als het om een lokale wijn gaat.
Maar wellicht nog vreemder: het aangeprezen alternatief bleek ook uitverkocht.
Drie maal is scheepsrecht en die - overigens heerlijke - rosé kregen we voor de speciale prijs van 23,-.
Het personeel is allerliefst. We kwamen lichtelijk oververhit aan, deden ons verhaal - in slecht Frans en goed Engels, maar dat begrepen zij weer niet - en kregen de keuze uit meerdere kamers.
Ze zaten een beetje met de deux lits. Die kamers waren er wel, maar de bedden waren als één opgemaakt.
De lieverds hadden er het volgende op bedacht: er is een toegangsdeur tot twee aparte kamers. Twee kamers met twee bedden, twee balkons, twee wc's en twee badkamers. Of we ermee akkoord gingen die te nemen voor de afgesproken 100,-.
Mais naturellement!!!
Woensdagochtend hebben we Avignon "gedaan". Althans de grootste trekpleister: le Palais des Papes. Nog voor het Vaticaan, was Avignon het domicilie van de pausen.
Absoluut de moeite van het bezoeken waard!!!!
Mij bevreemdde het enigszins dat ze niet naar een legitimatie vroegen. Manlief kreeg ik er namelijk probleemloos als senior in. Nou duurt het niet zo lang meer eer hij dat werkelijk is, maar dat het zo voor zoete koek werd aangenomen zat hem toch niet lekker.
Vervolgens moesten we natuurlijk even een blik werpen op "le Pont", waar olijke toeristen voor de foto een dansje deden.
Avignon, gelegen achter die lange, eeuwenoude muur is niet alleen mooi - het is ook een leuke, bruisende en gezellige stad.
De middag brachten wij aan het zwembad door. P. vond eindelijk de rust om te tekenen en ik ploeterde op een Vertelsel. Nee, niet op de inhoud. Voldoende stof, maar ik had alles in Word gezet en opgeslagen. Toen ik het bestand opende bleef de pagina blanco. Grrrrrr.
Werken op een Amerikaanse laptop, zonder Europese tekens. Grrrrr!
De afgelopen zomer had meer weg van een natte herfst.Nu is het herfst en lijkt het een behaaglijke, zonnige warme (na)zomer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten