De tweede - en tevens slotavond - van een geolied Festival - werd heel wat beter bezocht dan de vrijdagavond. Super sfeer.
Super georganiseerd.
Het was afgeladen vol in de Rotterdamse Schouwburg.
Het was afgeladen vol in de Rotterdamse Schouwburg.
Of dat kwam door de optredens van Gabiël Rios en Hans Teeuwen, weet ik niet.
De organisatie speculeerde van wel.
Gisteren was leuker, zeg ik eerlijk.
Vanavond stond meer in het teken van de muziek.
Het solo-optreden van Rios met zijn gitaar was van wereldklasse.
Tussendoor vrolijkte Tommy Wieringa de boel nog even literair op. Zeer om te lachen. Hij dacht dat hij zijn voltallige publiek te danken had aan Hans Teeuwen, die na hem gepland stond.
Maar het lukte diezelfde Teeuwen - in tegenstelling tot Rios - niet om het publiek aan zich te binden. Men keek een paar nummers aan en liep weg.
Pijnlijk.
De ogen van de saxofonist volgden de weglopers. Hij probeerde door middel van meeklapnummers de menigte vast te houden.
Tevergeefs.
Rotterdam zag niets in de huppeltjes, de drafjes, de galopjes en het gekronkel over de vloer van Teeuwen. Inmiddels is zijn performance bekend en begint het eentonig te worden.
Wij bleven beleefdheidshalve zitten. De toegift was een hoffelijke geste, maar onverdiend.
Inderdaad: Hans Teeuwen zingt 'liedjes die door anderen al veel eerder, veel vaker en veel beter zijn gezongen'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten