*************************************************
Vanmorgen liep ik door Kralingen.
Toen ik door de deftige Van Waldeck-Pyrmontlaan wandelde, hoorde ik schoolpleingeluiden. Ze kwamen van mijn oude schoolplein.
Het was pauze. De kinderen van de Kralingsche School waren aan het spelen. Dat was op grote afstand te horen.
Ik bleef even stilstaan om te kijken. Meteen gingen mijn gedachten terug naar de jaren zestig.
Wat zich daar, op dat schoolplein, heeft afgespeeld staat in mijn boek.
Een lach, maar ook veel tranen. Ik bewaar geen goede herinneringen aan de Kralingsche School.
Op de kleren na leek alles hetzelfde. Hoewel?!
Ik geloof dat de naam is aangepast. Na een verwoestende brand is er een nieuw gebouw neergezet: de Nieuwe Kralingse School.
Het is blijkbaar weer "springtijd".
De meisjes - maar ook de jongens - waren driftig aan het touwtje springen.
Dat noem ik nog eens emancipatie, vijfenveertig jaar later.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten