*****************************************************
Eigenlijk ben ik te moe om een vertelseltje te schrijven.
Gaar is een beter woord.
Ik ben uitgeblust en dat uitgebluste gevoel werd nog eens geblust door een fles rode wijn, die manlief en ik soldaat maakten. Ik een beetje meer dan hij.
Dat moet mijn jetlag - die mij desperaat maakt - doorbreken
Mijn nachtrust (van woensdag op donderdag) duurde hooguit vier uur.
Vandaag had ik een eerste persoonlijke ontmoeting met mijn uitgever.
Ja, ik was op tijd van huis gegaan (inclusief een filemarge) als ik goed was gereden.
De routebeschrijving klopte van geen kanten.
In plaats van in Soesterberg te belanden reed ik ergens in de polders bij Almere.
Omgedraaid waar het niet mocht en weer via de A27 naar Amersfoort.
Mooi niet dus.
Ik belandde in Hilversum en kwam op dertig rotondes autobusjes van bekende televisiezenders tegen.
Toen ben ik op mijn gevoel gaan rijden - en heb de borden Soest gevolgd. Mijn gezond verstand - en de topografie van de lagere school leerden mij dat alle plaatsnamen met Soest erin ook in de buurt van Soest moesten liggen.
Dat is ook zo, maar toch ging ik weer in de fout.
Het huilen stond mij nader dan het lachen, zelfs toen ik het ouderlijk huis van onze koningin passeerde.
De uitgever loodste mij via mijn GSM (hopelijk ben ik niet gepakt op mobiel telefoneren) naar zijn onderkomen.
Juist ja: drie kwartier te laat.
Niets voor mij. Mijn eerste optreden - te laat.
Over mijn ontmoeting met de mensen van ASPEKt (zie links) kan ik kort zijn. Ik voelde mij direct thuis.
Dit komt goed. Mijn vragen zijn beantwoord - de omslag belooft veel goeds/moois.
Eerder meldde ik dat "Weg van mijn moeder" deze zomer uitkomt.
Dat is ook zo - maar 'de zomer' is een rekbaar begrip.
Pin mij (nu) dus niet vast op een datum. Er moet nog geredigeerd worden.
Vervolgens wilde ik ook nog dierbare vrienden (van mijn moeder uit de oorlog) in Soest bezoeken. Weer ging het fout en weer moest ik via mijn mobieltje binnengeloodst worden.
Last but not least duurde de reis van Soest naar Rotterdam twee uur.
Vanzelfsprekend dat ik nu gaar ben.
Economische recessie?
'T zal wel.
Maar op de A27 was daar niets van te merken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ha Ellen,
Ik kan niet wachten op je boek! Zorg er nou maar voor dat het in de zomer uitkomt, dan kan ik het op vakantie lezen (en van je wegdromen op het strand...)! Kan je al iets loslaten over de omslag, of laat je ons maar een beetje raden! Komt de Tweede Wereldoorlog erop voor? Schandalig dat iemand als Wilders - oké, ik ben geen volger van hem, maar hij pakt die onkundige bende in Den Haag tenminste - voor extreem rechts of voor fascist wordt uitgemaakt! Wat vind jij daarvan, Ellen? Jij hebt toch ook het een en ander met de Tweede Wereldoorlog te maken gehad, nietwaar?
Je
Barry
Barry, lees mijn blog van 29 januari, dan wordt er veel meer duidelijk.
Nee, over de omslag laat ik niets los.
Een reactie posten