************************************************
Dat het niet altijd de reizigers zijn die agressief gedrag vertonen heb ik vandaag (aan den lijve) ondervonden.
De bus neem ik zelden of nooit, maar vanmorgen stapte ik in Amsterdam op lijn 18 naar het Centraal Station. Alle openbaar vervoer wordt via de OV-chipkaart betaald. Ideaal! Al trek ik mijn treinkaartje nog steeds het liefst uit de automaat.
De aanduidingen en stickers op bus 18 vond ik verwarrend. "Hier niet instappen" - "Alleen voor OV-chipkaart."
Toch moest ik snel reageren toen de deuren opengingen. Er stapte iemand uit en ik stapte snel in. De deur knalde dicht - knoerthard tegen mijn slechte (nog te opereren) schouder.
"Au," gilde ik. De tranen schoten in mijn ogen, mijn pasje liet ik in de pijnreflex los. Juist toen ik het kaartje probeerde op te rapen trapte de chauffeur op het gaspedaal.
De bus was nagenoeg leeg, maar als blikken konden doden.................. Terwijl ik mijn kaartje langs de scanner haalde klonk een donderende stem door de intercom "komt u even naar voren."
Nou, daar kreeg ik toch even een pak op mijn donder van de chauffeur - niet te filmen. Ik probeerde uit te leggen dat ik de aanwijzingen niet had begrepen en dat ik niet met opzet de "verkeerde" deur had genomen.
"Ik heb mijn ogen niet in mijn rug", "kunt u niet lezen?" en nog meer onnodige beledigingen kreeg ik naar mijn hoofd.
Daarop bood ik luid en nadrukkelijk mijn excuses aan. Het handjevol reizigers, dat had zitten meegenieten, draaide het hoofd weg toen ik hen aankeek. De verbaal agressieve buschauffeur reageerde niet.
Of hij wist niet wat hij met "het spijt me" aanmoest, of hij was ronduit onbeschoft tegen een vrouw die per ongeluk de verkeerde ingang nam.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten