De weegschaal blijft een beetje hangen op die negen kilo.
Ik maak er geen punt van, want mijn kleren zijn echt twee maten te groot en ik wil eigenlijk pas maatregelen nemen als de zomergarderobe tevoorschijn komt - wat trouwens over anderhalve maand het geval is.
Nu droeg ik voor het eerst deze winter mijn favoriete, comfortabele stay-ups.
Klaagde ik niet al eerder over het slinken van de verkeerde lichaamsdelen? Juist ja, ik had al geen dikke (boven)benen, maar dat ik ooit naar een maatje small zou gaan.......
De stay-ups: het werd een ramp.
Ik moest boodschappen doen. In iedere winkel dook ik in een hoekje om de kousen over mijn dijbenen te trekken. Het schrikbarende beeld dat ik met kousen op mijn enkels over de Coolsingel zou lopen vergezelde me tot de voordeur van mijn eigen woning.
Maar bij iedere stap voelde ik ze naar beneden zakken. Dan dook ik een steeg in om de boel weer omhoog te hijsen - ondertussen angstig om mij heen kijkend of ik niet door een mobieltje werd gefotografeerd.
"Ha leuk, je hebt je sexy kousen aan," zei echtgenoot toen ik ze pontificaal voor zijn neus een ruk omhoog gaf.
"Het zijn geen stay-ups. Het zijn go unders," antwoordde ik geagiteerd. "En ik kan ze nooit meer dragen. Er liggen nog twee paar ingepakt. Die kousen kosten verdomme €25,-"
"Ze zijn ook heel mooi. Ga dan een jarretelletje kopen," vroeg manlief met een wellustige twinkeling in zijn ogen.
Stay-ups die niet "up-stayen" - daar zakt m'n broek van af.
*****************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten