Thuis gesneuveld

******************************************
Terwijl heel Nederland terecht in de ban is en walgt van de misdadige pedofilie -en kinderpornozaken, die nu als giftige paddestoelen uit de grond springen, las ik op de site van oorlogsverslaggever Arnold Karskens het volgende (mij aangrijpende) bericht.
----------
Iedere maand pleegt een veteraan in Nederland zelfmoord. Joost van Dijk (43) werd dood aangetroffen in zijn woning. Na zijn gevechten als oorlogsvrijwilliger in Kroatië en Bosnië vereenzaamde hij. Op 17 augustus 2010, werd het lichaam van Joost van Dijk ontdekt. Zijn buren klaagden over stank en zagen dikke vliegen op de binnenzijde van zijn raam. De politie trof hem zittend op de canapé aan in vergaande staat van ontbinding. Rondom hem een opstaande laptop, flessen drank en lege medicijnpotten. De muren ongeschilderd, de gordijnen dicht. Volgens de politie had hij zelfmoord gepleegd. Volgens zijn huisarts was zijn dood mogelijk het gevolg van een zwak hart in combinatie met een overdosis aan alcohol en medicijnen. Uitsluitsel was niet meer te geven. Hij kon zes weken, misschien al langer dood zijn. Centraal op een plank in zijn flat aan de Dr. W. Dreesstraat in Veghel stonden zijn favoriete dvd's: de serie Band of Brothers en films als Platoon en Apocalypse Now. Jaren eerder keerde hij terug uit de oorlog, maar de oorlog had hem nooit verlaten. Zijn moeder: 'Ik heb hem de laatste 6 jaar niet gezien terwijl hij hier 2 minuten vandaan woonde. Ik mocht niet weten hoe hij leefde. Ik ben er kapot van.'

Joost, 193 centimeter lang, boven de 100 kilo, geboren op 9 april 1967 in Bredevoort, gemeente Aalten in de Achterhoek, kende ik 20 jaar. We ontmoetten elkaar toen hij als oorlogsvrijwilliger vocht in Kroatië, en we hielden contact. Na zijn dood belde ik zijn moeder: 'Hij, de derde uit een gezin met vier jongens, was een schat, laat niemand wat anders zeggen. Maar ik scheidde en hij miste een opvoeder', zegt ze geëmotioneerd. Zelf omschreef Joost mij zijn jeugd als een drama. Hij werd gepest en mishandeld maar terroriseerde ook op zijn beurt de omgeving. Als dertienjarige komt hij voor het eerst in aanmerking met de politie. Na een afgebroken ambachtsschool werd hij als dienstplichtige ingelijfd bij de Genie, lichting 85-3. 'Ik heb iets met explosieven, krijg altijd kippenvel', schreef hij in zijn levensverhaal dat hij me een paar jaar geleden opstuurde. Joost vond in het leger een nieuw thuis. Het gaf hem structuur. Na nog drie jaar bijtekenen als infanterist meldde hij zich tevergeefs aan bij het Franse Vreemdelingenlegioen.

Toen brak tot zijn niet geringe opluchting de oorlog in Joegoslavië uit. Vanaf december 1990 maakte hij deel uit van de First Dutch Volunteer Unit, een groep oorlogsvrijwilligers die vochten aan de Kroatische zijde tegen de Serven. Bij een actie richtte hij een halve meter voor een wegrennende Serviër. Hij haalde de trekker over. 'Een kogelregen vloog naar hem toe waar hij dwars doorheen liep. Als een zandzak viel hij neer en toen was het voorbij.' verder te lezen op de weblog van Arnold Karskens

******************************************************************************************************************************