Tegen alle adviezen in zijn we toch om acht uur gaan rijden.
Gisteren tuften we rustig in drieënhalf uur naar Calais en mochten twee uur eerder mee met de trein.
Die twee uren waren cruciaal - evenals P's brainwave.
In de trein kregen we namelijk te horen dat de M25 West afgesloten was. Die rondweg om Londen (vergelijk het maar met een rondje provincie Utrecht) is niet te vermijden.
P. bedacht dat we ook de noordkant konden pakken, aangezien we naar Oxfordshire moesten. Het was een gok, maar een goeie.
Een beetje om misschien, maar we konden doorrijden en waren net voor het donker bij onze vrienden in Wallingford.
Wat een gezellig weerzien met mijn "oude" lieve vriendin H.
Maar om tien uur vielen mijn ogen dicht en kroop ik tegen mijn warme mannetje aan, die om negen uur "vertrokken" was.
Vanmorgen waren de weersberichten en dito voorspellingen wederom alarmerend, maar wéér waagden wij het te gaan rijden. Zonder koffie of ontbijt - a.s.a.p wegwezen - want vanuit Devon (wat onze eindbestemming was) kwamen sneeuwstormen richting het oosten.
"Please don't drive," riep vriend S. vanuit Sidmouth door de telefoon. "Roads are closed - it's horrible."
We gingen toch.
Het viel ons wéér mee. Hoewel....... de meeste Britten lieten vandaag hun auto staan, wat ook in ons voordeel werkte.
En wéér pakte P. de juiste route. Alle credits voor hem - hij toonde zich een fantastische chauffeur.
Om één uur reden we het parkeerterrein van Littlecourt Cottages op. Bekaf, dat wel.
Wat een bijzondere ervaring, zo veel sneeuw op het strand van Sidmouth. Zo koud aan de Atlantische kust.
Maar we zijn weer thuis en blijven hier drie weken. S. en G. hebben alle cottages beeldig in kerstsfeer getooid.
Geniet met ons mee via de FOTO'S.
*************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten