08 november, 2006

Fame dirigent

Het tweede concert in onze serie meesterwerken begon met de Ouverture Leonore (Fidelio) van Beethoven. Wel een hele lange ouverture voor een opera, moet ik zeggen. Vervolgens werden wij getrakteerd op een pianoconcert van Schumann briljant uitgevoerd door de Russische pianiste Elisabeth Leonskaja. Ik zakte steeds verder weg in mijn stoel, geheel ontspannen door de heerlijke klanken van het virtuoze pianospel. De wereld buiten de concertzaal was even onbelangrijk.
De wederom half gevulde grote zaal van de Doelen trachtte er een langdurige, staande ovatie uit te persen, doch een toegift bleef uit.
Na de pauze werd de 5e van Dvorák prachtig uitgevoerd. Er moet eigenlijk een omgekeerd ^ op de r, maar die zit niet op mijn toetsenbord.

Ik wil even stilstaan bij de gastdirigent van het Rotterdams Philharmonisch. Rossen Milanov is een Bulgaar die zijn opleiding heeft genoten in de V.S. en vaste dirigent is van het Philadelphia Orchestra. Hij studeerde aan de Juilliard School in New York, dat is de school die model heeft gestaan voor de populaire (en indertijd spectaculaire) serie Fame.
Het was deze dirigent ook aan te zien, want buiten zijn vrij excentrieke outfit, leidde hij het orkest op onconventionele wijze.
Mijn ega ergerde zich eraan en vond dat het afleidde. Ik vond het wel vermakelijk. De man had een geweldige conditie en zweepte het orkest enorm op.
Het was in ieder geval duidelijk dat op Juilliard alle vormen van theaterkunsten worden gedoceerd. Milanov dirigeerde met expressie en dans. Hij maakte er een klein showtje van. Amerikanen zijn daar dol op, Nederlanders zijn daar (nog) niet aan toe.
Morgen de kritieken, ik ben benieuwd!

Oh ja, Rumsfeld is afgetreden. Mosterd na de maaltijd.

Geen opmerkingen: