Een 94-jarige dame laat 's avonds haar hondje uit. Ze woont in een keurige buurt waar iedereen de - zo nu en dan verstrooide - vrouw kent.
Op weg naar huis komt ze erachter dat haar sleutelbosje niet (meer) in haar jaszak zit.
Ze is enigszins in verwarring, maar gaat gelukkig niet terug om te zoeken. Misschien liggen de sleutels nog thuis?
Ze loopt naar haar buren. Die hebben een reservesleutel en laten haar in haar huis. Helaas worden de sleutels niet gevonden.
De buurman stelt voor - omdat het nog licht is - hetzelfde ommetje te gaan maken en voegt meteen (zonder de tijd te nemen om een jas aan te trekken) de daad bij het woord.
In de verte, op het bospad, staat een agent te praten met wat mensen. Hij vangt iets van het gesprek op en ziet dat de agent met een bosje sleutels in zijn hand staat.
De buurman stapt op de mensen af en legt uit dat hij op zoek is naar de verloren sleutels van zijn 94-jarige buurvrouw. Inderdaad het zijn haar sleutels.
De agent gelooft zijn verhaal, maar vraagt wel even naar zijn identiteitsbewijs.
Ja, en die heeft de hulpvaardige buurman nu net niet bij zich!!! (beste lezers, krommen uw tenen al?).
Even meelopen naar het huis van de oude dame wil/doet de agent niet.
Nee, er wordt een bon uitgeschreven!
1 opmerking:
Tsja, die agent had hoogstwaarschijnlijk een 'target' m.b.t. het aantal bonnen dat hij per maand moet uitschrijven ....
Cheers
Een reactie posten