.........................................................twitterde iemand.
Eigenlijk wilde ik naar de herdenking op de Waalsdorpervlakte kijken, maar manlief koos voor Amsterdam.
Vriendin Joan Leemhuis stond vandaag voor het eerst als voorzitter van het Nationaal Comité 4 en 5 mei naast de koningin op de Dam. Zij had 10 september het eerste exemplaar van "Weg van mijn moeder" in ontvangst genomen.
Daarom keken we naar Nederland 1.
Ik zat net een traantje weg te pinken toen ik iemand hoorde schreeuwen. Eerst dacht ik dat het een onverlaat op de Coolsingel was. Het was alsof ik naar een film zat te kijken.
De spreekwoordelijke bom was een stem. De knallen waren omgevallen dranghekken.
Dranghekken waar mensen achter gestouwd waren zodat de koningin ongestoord haar werk kon doen.
We hebben het vrijdag ook meegemaakt in Zeeland. Mensen die hun huis niet uit konden, mensen die in hun eigen buurt werden gefouilleerd, identiteitspapieren - goh, waar doet me dat uitgerekend op deze dag nou toch aan denken?
Als je zo achterdochtig bent en je burgers niet vertrouwt, stop dan met die onzin!
Kwaad - ja ik ben razend. Ik ben al jaren kwaad op die opgefokte herdenking in Amsterdam. Het is een schertsvertoning.
Op 4 mei herdenken wij de Tweede Wereldoorlog!!! Laat Uruzgan, Irak en al die andere oorlogen of missies daar buiten. Dat heeft niets met onderschatting of minachting te maken.
Het heeft ermee te maken dat Nederland bezet is geweest. Onderdrukt. Gemarteld. Vernederd.
Het heeft ermee te maken dat onschuldige mensen zijn weggehaald. Onderdrukt. Vernederd. Gemarteld. Vermoord.
De Nederlandse bevolking heeft aan den lijve ondervonden wat het is om je vrijheid te verliezen.
De herdenking hoort te zijn op plekken waar herinneringen aan kleven: Waalsdorpervlakte, Kamp Vught, Westerbork, Hollandsche Schouwburg, noem maar op. In iedere gemeente, hoe klein ook, is wel zo'n plek te vinden.
Daar zijn geen dranghekken nodig om mensen op afstand van hoogwaardigheidsbekleders te houden. Daar wordt de stem van een gek genegeerd of gesmoord.
Maar de koningin heeft vanavond weer gescoord. Ach, ach, ach, wat toonde ze een moed....................
En morgen wordt de bevrijding gevierd.
Twee minuten herdenken en twaalf uur feesten.
Ik voel plaatsvervangende schaamte opkomen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten