De laatste twee dagen figuurlijk en vandaag letterlijk.
Dit blogje (in steno) schrijf ik in in de Deltalounge van Atlanta. Mijn laptop moet het zonder stroom doen, dus dit wordt een haastklus.
We landden om 13.30 uur.
Bij de immigration is het een en ander veranderd. Hoffelijkheid alom.
Jammer dat die vingerafdrukken nooit in één keer goed gaan.
Bij de security was het weer een gesnauw en geschreeuw van jewelste.
Zelfs onze truien moesten uit.
Het was er bulderend uit voor ik het wist; "Welcome to America". Iedereen keek geschrokken om.
De dienstklopper kwam naar me toe en probeerde uit te leggen waarom hij zijn stem verhief. Ik mompelde een Nederlandstalig vies woord.
Ook een compliment aan Delta airlines. Zoveel keer beter, positiever en vriendelijker dan KLM.
We hadden lange tijd niet met ze gevlogen. De reden weet ik eigenlijk niet.
In de toekomst kunnen ze weer op ons rekenen.
Wij zijn geluksvogels. Kunnen (medisch noodzakelijk) businessclass vliegen. .
Op Schiphol, bij het inchecken, had P. gemeld dat lang staan problemen oplevert. Hij heeft snel last van trombose.
Toen we bij de gate kwamen stond er een angstaanjagend lange rij.
Plotseling voelde ik een hand op mijn arm. Het was de incheckmevrouw. Ze begeleidde ons direct naar de security. Vervolgens mochten we meteen aan boord.
Ik kan alleen maar zeggen dat het super was. Alles.
Mijn mailboxje zit vol met felicitaties. Hartverwarmend. Bedankt allemaal.
1 opmerking:
Goede reis nog; keep on blogging!
Een reactie posten