Angst

beheerst mijn leven momenteel.

Angst voor ziek worden.

Vorige week is er een mammografie gemaakt. Over een week ligt de uitslag in de bus.

Mijn pols is volgens de foto's goed genezen.
Begin februari viel ik. Omdat er geen eenluidende diagnosis werd gesteld, ontliep ik gips.
De linkerhand staat scheef, de pols is regelmatig dik en stijf. Ik moet oppassen met ringen dragen.

Fysio lucht tijdelijk op, maar ook de fysiotherapeute ziet dat de genezing niet doorzet. Eén stapje vooruit, twee stapjes achteruit..............

Vanmiddag ga ik naar onze nieuwe huisarts. Waarschijnlijk moet ik het hele traject voor de tweede keer afleggen.
** (14.48 uur)
Inderdaad. Ik heb net een afspraak gemaakt met de orthopeet. Lang leve de wachtlijsten: 11 augustus aanstaande kan ik terecht. What the hell, ik loop er al ruim vijf maanden mee.

Maar de grootste vrees heb ik voor de Mexicaanse Griep. Als er iemand altijd geïnfecteerd wordt, dan ben ik het wel.
Manlief valt met zijn leukemie onder de risicogroep.

Economische crisis, milieucrisis en nu gezondheidscrisis.