Wij vieren onze trouwdag altijd uitgebreid.
We begrijpen dat drieëndertig jaar bij elkaar blijven iets bijzonders is. Onze omgeving maakt ons daarop attent.
Zelf vinden we het heel gewoon.
Ons huwelijksbootje heeft heus wel eens averij opgelopen. Niet zo'n beetje ook.
Maar dan legden we hem op het droge en gingen in en aan de slag. Hij is nog steeds zeewaardig.
We zijn (deze keer zonder Scooby) terug in het Ahrtal - zo'n 3,5 uur rijden van Rotterdam.
Ditmaal hebben we het goed getroffen met het hotel Jägerstübchen in Laach/Mayschoss (zie foto's), waar we in mei tijdens een toeristische route langsreden. Toen wist ik al welke kamer ik moest boeken. DE FOTO'S met ondertiteling.
Gisteravond hebben we heerlijk gedineerd in Walporzheim. Er lag een dikke wijngids op tafel die zo aanlokkelijk was, dat wij vandaag terug zijn gegaan om te proeven en te kopen.
Vanavond genieten we van een Schnitzel mit Pfifferlingen, Pommes Frites und Salat. Net zo heerlijk als gisteren, maar dan anders.
Vanmorgen was het om tien uur nog dauwtrappen. Letterlijk wel te verstaan. We maakten een frisse wandeling langs de Ahr.
Het is opvallend, nee - angstaanjagend stil. Op een paar bussen na zijn er nauwelijks toeristen. Hoogst dubieus dat hotels in de eerste week van juli zelf met vakantie gaan, nietwaar?
Onze 12053ste huwelijksnacht was dankzij een indringend piepje in het bed - via de muren - waarschijnlijk in het hele hotel hoorbaar. Dat vrijt niet echt ontspannen kan ik u (in vertrouwen) mededelen.
Maar wij zijn duizend en één nacht in ieder geval ruimschoots voorbij gestreefd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten