Post van L.

*****************************
"Mevrouw, wij kunnen hier niets acuuts vinden, uw bloed is uitstekend, het enige wat afwijkt in het medisch onderzoek is een klein wondje in uw mond, en neurologische tests wijzen niet op een beroerte of een vergiftiging of een hersenvliesontsteking... Wij zullen een rapportje naar uw huisarts sturen."

De huisarts, de volgende ochtend: "Goed nieuws dus... duizeligheidsstoornissen verdwijnen vaak vanzelf weer, wacht daarom nog even af. Over een paar weken maakt u een afspraak met de neuroloog. Het zou Menière kunnen zijn of een beschadiging in het evenwichtsorgaan, maar de tests om dat uit te wijzen zijn complex en grote kans dat het na een week of vijf vanzelf verdwijnt."

"En mijn werk dan, in 'een week of vijf'?"

"U voelt zelf wel wat u aankunt."

"Maar dat is het nou juist, dat voel ik niet! Omdat de aanvallen plotseling en onverwacht komen, snapt u. Ik kan moeilijk de hele dag thuisblijven voor een aanval van misschien een half uur die zich misschien niet eens zal voordoen. Maar anderzijds, op mijn werk ineens niet meer uit mijn woorden komen, terwijl ik eindredacteur ben, is tamelijk beschamend."

"Hoe u daarmee kunt omgaan, kunt u misschien met uw bedrijfsarts bespreken."

De assistente van de bedrijfsarts, een uur later: "Sorry, wij hebben uw dossier al teruggestuurd naar uw werkgever met de mededeling dat u vanmorgen niet bent komen opdagen op het spreekuur."

"Ik had u gisteren gebeld om te zeggen dat ik het misschien niet zou halen omdat ik naar het ziekenhuis moest. Daar hebben ze me tot half drie vannacht onderzocht en daarna was ik nogal moe... Ziet u, ik voel me namelijk niet zo lekker... Kan ik een nieuwe afspraak maken?"

"Zo gaat dat niet mevrouw. U bent niet komen opdagen vanmorgen en dat heet weigering. Uw werkgever kan u daarvoor op het matje roepen, weet u dat u bij ziekte verplicht bent mee te werken aan medisch onderzoek?"

Grrrrr. Het goede nieuws is dat er geen beroerte op de loer ligt. Het slechte nieuws is dat niemand zegt hoe dat dan moet: "afwachten". Waar bestaat in godsnaam "afwachten" uit? Gelukkig heb ik de liefste vriendinnen ter wereld.
Dank je El, voor je snelle actie.

Dit stukje even printen en direct naar de directie van de ARBO Amsterdam sturen.