Vervolgens deed ik, zoals gezegd, mijn boodschappen in de Lusthofstraat. Bij slagerij van Linschoten werd ik in mijn nek gesprongen door mevrouw Franny.
"U had beloofd een stukje te schrijven over onze slagerij. Ik heb het nooit gevonden op Vertelsels."
Franny had helemaal gelijk. Enkele jaren geleden had ik het plan opgevat een serie te maken over de 'kleine' middenstand in dit lommerrijke Rotterdamse stadsdeel.
Het is echter nooit verder gekomen dan banketbakkerij Carlier. Kort daarop verhuisden wij naar het centrum.
Maar daar had Franny van Linschoten geen boodschap aan. Juist omdat zij een prijzenswaardig bedrijf runnen.
De trouwe, vriendelijke, vakkundige bediening geeft deze winkel een extra dimensie.
Hubert van Linschoten gaat met zijn tijd mee, maar blijft een ambachtelijke slager.
Zo, en ik ben mijn belofte nagekomen. Beter laat dan nooit.
Krijg ik de volgende keer een plakje worst bij het afrekenen?
4 opmerkingen:
Dames die vragen worden overgeslagen!!!!
Zij/hij zegt dame tegen mij.
Hallo beste Ellen
Mijn excuus, ik lees nu pas je stukje over onze Slagerij.
Dat plakje worst is alsnog beschikbaar. Momenteel weer in de halve finale van de slagerij vh Jaar 2010.
En beter laat dan nooit.
HARTELIJK DANK!!!
tot ziens Franny
Hallo beste Ellen
Mijn excuus, ik lees nu pas je stukje over onze Slagerij.
Dat plakje worst is alsnog beschikbaar. Momenteel weer in de halve finale van de slagerij vh Jaar 2010.
En beter laat dan nooit.
HARTELIJK DANK!!!
tot ziens Franny
Een reactie posten