Eens in de zoveel maanden check ik de klerenkast van de man des huizes. Wat moet er naar de stomerij, wat kan in de container van het Leger des Heils of zelfs wat kan echt niet meer.
Tevens vind ik zo'n twintig zakdoeken terug. Als P. van broek wisselt, laat hij ze er namelijk gewoon inzitten - vies of niet.
Uit sommige zakken haal ik wel eens vier snotlappen.
Nu had ik bij de Blokkert ( De Kromme taal) nieuwe dassenhangertjes gekocht. P. kwam naast me zitten toen ik de stropdassen aan een strenge inspectie onderwierp.
Hij ging zich er - hoe kan het ook anders - mee bemoeien. "Die ABNAmro das is door. Die kan weg."
"Nou weg...............Nee hoor, dat is een collecters item."
Hij keek mij verbaasd aan: "Maar jij bent zo'n opruimert, zo'n weggooiert." (weer De Kromme taal).
Uit de kast haalde ik een stoffig tasje met dassen. Geen oude, gekochte dassen - die gooi ik inderdaad weg.
Nee, de bijzondere krijgertjes. Clubdassen, dassen van klanten en dassen van Amro en ABNAmro heb ik bewaard. Manlief raakte bijna geëmotioneerd.
Hieronder de bank collectie.
Dat ik mijn echtgenoot na 35 jaar nog zo wist te verrassen...................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten