20 november, 2010

Schreeuwlelijk


Cultuur is niets hoogdravends en zeker niet elitair.
Sterker nog: zonder cultuur geen ontwikkeling.

Dus maak ook ik mij zorgen over de bezuinigingen die het kabinet in petto heeft voor deze sector, al zullen wij er geen concert, museum of toneelstuk voor laten schieten. Maar wij bevinden ons dan ook in een bevoorrechte positie.

Daarom nam ik de uitnodiging van Marc van Warmerdam ter harte. Nee, ik ben niet naar Amsterdam gereisd om te schreeuwen.

Om drie uur (zoals op de pamfletten aangekondigd) stonden wij op ons eigen Rotterdamse Schouwburgplein. Ik verwachtte mensen van het RO Theater, musici, schrijvers – nou ja ik verwachtte bekende "artistieke" Rotterdammers.

Die lieten het dus afweten en het programma startte een half uur later. Het was een armetierig geitenwollensokkengebeuren.
Mensen die het podium (nog) niet gehaald hebben schreeuwden het hardst.

Echtgenoot (bestuurslid van Poetry International) bleef en hoorde, met het schaamrood op de kaken, de domme leuzen aan.

“Wij zijn niet elitair.”
“Kunst is niet wat ze in Volendam doen.”

En zo werd in Rotterdam de schreeuw om cultuur een aanfluiting voor cultuur.
*****************************************

Geen opmerkingen: