Het op tijd klaar krijgen van een vertelseltje wordt een nijpende zaak. Ik heb nauwelijks tijd en dat wordt de komende dagen alleen maar erger.
Tussendoor heb ik ook nog contact met de uitgever/vormgever over de achterflap van mijn boek. Godzijdank is er e-mail.
Als the Open aan de gang is vertrekken wij 's morgens rond achten om 's avonds tegen zevenen weer binnen te komen. Dan is het snel douchen en eten. Maar vooral ook drinken. Opwarmertjes, zo gezegd.
Restaurants/pubs heb ik al geboekt. Ayr zit vol bezoekers, spelers, caddies en medewerkers van het toernooi. Er worden veertigduizend plus =40.000+ mensen verwacht.
Vandaag begon goed. Mijn maag had zich behoorlijk hersteld. Het heerlijke ontbijt van Linda (zie de foto's) ging erin en bleef erin. BEKIJKSELS VAN VANDAAG (incl. onderschrift)
We maakten kennis met de andere (golf) gasten uit Ierland. Leuke mensen met eenzelfde liefhebberij - dat schept meteen een band.
Vervolgens naar onze Snoepy, die onverwacht nachtbezoek had gehad van wat zeemeeuwen. Manlief was des duivels. Van zijn blauwe schatje moeten ze afblijven.
Het was even zoeken naar een carwash, want vogelpoep bijt uit volgens P.
Maar een carwash hebben de Schotten niet nodig. Ze worden tenslotte dagelijks op showers getrakteerd.
Onze Snoepy kreeg wat van ons. Dakkie open, dakkie dicht.
De luchten waren wederom spectaculair. Wat eruit kwam mocht ons bespaard blijven.
Desondanks hebben we een waanzinnig mooie tocht door het binnenland gemaakt. P. liep al drie dagen te zeuren over Castle Douglas. Volgens hem een prachtig landgoed met kasteel van de National Trust. Dus via adembenemende binnenwegen reden wij naar Castle Douglas.
Wat een teleurstelling. Castle Douglas is de naam van een groot dorp. Niets meer en niets minder.
In ieder geval ben ik van het gezeur af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten