De eerste zomer in dit appartement vond ik het allemaal nog wel leuk. De marathon, zomercarnaval, streetparade, autoraces en al die andere evenementen op en rond de Coolsingel.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en begin ik mijn buurvrouw te begrijpen. Zij ontvlucht, juist vanwege deze festijnen, de stad voor een paar maanden.
Normaliter is een stad uitgestorven in de zomer. Rotterdam is de uitzondering op die regel.Morgen staat Rotterdam op zijn kop vanwege Zomercarnaval. Maar al twee dagen is het verkeer totaal ontregeld. Nietsvermoedende automobilisten en fietsers rijden zichzelf klem. Ook worden wij door subtropisch getrommel en geluidstesten uit onze slaap gehouden.
Het festijn rekt zich ieder jaar verder uit. Met andere woorden: het begint steeds vroeger.
Deze foto's heb ik vandaag gemaakt.
Vluchten naar Zeeland kan niet. Ons huisje is deze twee maanden verhuurd.
Ik zie ons voor de televisie zitten: kijkend naar de fietsende beklimming van de Mont Ventoux - met koptelefoon op.
De middenstand rond de Coolsingel ziet het absoluut niet zitten. Zij houden de deur op slot.
Wij ook.
Maar dat opgesloten gevoel is niet prettig. Ik doel op calamiteiten.
Deze tenten doen vermoeden dat men op het ergste is voorbereid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten