Vandaag hebben we alle elementen getrotseerd. Zon, wind, regen en een slecht spelende Tiger.
Zo, hij ligt eruit. Gewoon, omdat hij niet goed speelde. En zoals een van mijn lezers terecht opmerkte, hij is niet op de foto met mij gegaan.
Zijn lijfwachten liepen vanavond als verdwaalde aliens door Ayr. Hun baas, de nummer één van de golfwereld, haalde de cut = het weekend niet.
Ongeveer de helft van de (donderdag gestarte) spelers gaat door. Tussen nummer één en nummer laatst van de startlijst liggen negen slagen.
Dat is een klein verschil. Leuk, want iedereen maakt dus kans.
Dat Tiger eruit ligt is niet de enige verrassing. Wat te denken van de twee leiders.
De ene, Steve Marino (USA) stond op de reservelijst en wist vorige week nog niet dat hij mee mocht doen. Zijn vader moest in alle haast zijn paspoort opsturen.
De ander, Tom Watson (USA), is de 59-jarige senior die in 1977 won waardoor hij ieder jaar op een uitnodiging voor the British Open kan rekenen. Watson geniet van dit soort toernooien. Hij heeft alles gewonnen wat er te winnen valt en doet puur voor het plezier mee.
En ja, met hem wilde ik woensdag wel graag op de foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten