Toen ik vanmorgen wakker werd kreeg ik één oog niet meer open. Weer een cadeautje van een bloedliefhebber. 
Beneden bij de receptie gekomen leek ook daar een douche open te staan. De waterleiding was gesprongen. Zolang de gasten nog onder de douche stonden, tanden poetsten of de wc doortrokken konden ze niets ondernemen.
Met weemoed vertrokken wij uit Honfleur.
------
Ergens halverwege België haalden we (laat ik het voorzichtig omschrijven) wat oudere auto's in. Vroeger noemden wij die Turkenbakken: grote auto's uit de jaren zeventig.
Anno 2009 mag je dat niet meer zeggen.
------
Zeven passagiers in een Mercedes (voor één retourtje aangeschaft, daarna kan hij naar de sloop), oma op het dak en een achterbumper die gedurende 2000 kilometer ongetwijfeld het wegdek eens geraakt zal hebben: Medelanders op terugreis vanuit hun mediterrane moederland.
------
Bij het eerste tankstation op Nederlands grondgebied moest ik plassen. Hoge nood.
Iemand anders had ook hoge nood. Hij spreidde zijn kleedje tussen de auto's richting het oosten en deed daar zijn behoeftige gebed.
Zoiets had ik nog nooit gezien. Mijn camera lag op mijn schoot..................
Hij moet wel heel blij zijn geweest terug te zijn in Nederland.
------
Thuisgekomen las ik de column van Holman.
Deze mensen zijn hier eind jaren zestig gekomen. We spraken over "gastarbeiders."
Tegenwoordig weet ik niet meer hoe ik ze moet aanduiden, want het is altijd fout.
Sorry, maar dit beeld zag ik in 1970 niet.
Nou ja, we zijn weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten