Vanmorgen stond ik voor dag en dauw naast mijn bed. Met m'n blote voeten op het kouwe zeil.
Donderdag 1 oktober, de eerste van Drie Dwaze Bijenkorfdagen. Ik had mijn fototoestel in de aanslag. Hoeveel koopjesjagers zouden er voor de gesloten deuren staan te popelen?................GEEN.
Binnen zag ik heen en weer geloop van het personeel maar nee, dit keer geen rijen wachtenden. En dat terwijl de earlybirds een gratis ontbijtje werd beloofd. Het mocht niet baten.
Gisteren hebben P. en ik de drie boekjes doorgebladerd. Eerlijk is eerlijk, ik werd er niet echt opgewonden van.
P. zette een kruisje bij de door hem gewenste sokken en ik zocht wat decembercadeautjes uit.
Vanmiddag stapte ik de Bijenkorf binnen met mijn rijdende mand en een boekje met aangekruiste artikelen. Mijn uitgestippelde strategie bleek overbodig.
Het was niet druk. Alles was nog volop voorradig.
*****
Terwijl ik in de bak met sokken stond te graaien hoorde ik achter mij "noemen ze dat goedkoop?!"
Een terechte opmerking. Ik had in deze tijd van de dunne portemonnaie wel wat meer toegeeflijkheid van de Bijenkorf verwacht.
Nee dus.
*****
Of was de tegenvallende opkomst te wijten aan een idiote, paniek zaaiende mijnheer Lakeman, die alle DSB-klanten aan de computer gekluisterd hield.
Als dit een voorteken is, dan voorspel ik een donkere decembermaand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten