De Britten zijn trots op hun cultuurgoed en beschermen dat met man en macht.
De kleine, ambachtelijke middenstand heeft hier bestaansrecht: de smid, de glasblazer, de kaarsenmaker........
Kneuterig aandoende tradities die anno 2009 bij de moderne Europeaan ongeloofwaardig overkomen, ze horen in een openluchtmuseum.
Het blijft het land van Agatha Christie, Jane Austen, Beatrix Potter, Wedgewood, Tweeds en Waxcoats. The National Trust beschermt al dat goed. Alleen rijdt men tegenwoordig in een Four Wheel Drive.
Het zijn natuurliefhebbers en ook voor dat goed zetten ze zich honderd procent in. Maar dat ze zo milieubewust waren wist ik niet. Er staan hier op het terrein tien verschillende containers. Ik begrijp er geen fluit van. Wel papier, geen karton - wel karton, geen papier. Blikjes apart, plastic flessen apart, maar niet met andere plastic voorwerpen. Vandaag ontdekte ik deze aanwijzingen in de keuken.
Geef mij maar groen en grijs.
Ik doe hier dingen die ik thuis ook kan doen, maar die ik thuis niet doe. Die dingen zijn hier veel leuker.
Ik kijk hier naar programma's die ik thuis ook kan zien, maar waar ik thuis nooit naar kijk. Die programma's zijn hier veel leuker.
Wij zouden best in Sidmouth kunnen en willen wonen. Het is een gezellige plaats waar van alles te doen en te krijgen is, de ligging aan de Atlantische Oceaan is fantastisch, het achterland is wonderschoon, Exeter (met vliegveld) is een kwartiertje rijden........................... en voor oude mensen wordt goed gezorgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten